ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတရားတို႔၌ အၿမဲေမြ႔ေလ်ာ္ေနျခင္းသည္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာအျဖာျဖာတို႔ ကိန္း၀ပ္စည္ပင္ေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။
အကုသိုလ္တရားတို႔၌ အၿမဲေမြ႔ေလ်ာ္ေနျခင္းသည္ကား ဆိုးက်ိဳးတရားတို႔လာေရာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ကုသိုလ္ျပဳေနသူကား မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္သည္မည္၏။ အကုသိုလ္ျပဳေနသူကား မိမိကိုယ္ကို ႏွိပ္စက္သည္မည္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳး၍၊ ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌၊ တည္ေစမင္း။
No comments:
Post a Comment